Wij zitten in het noodwerk, Jan en ik. Een tweemans-bedrijfje, nog. Wij beheersen uw nood, zal ik maar zeggen. Uw ongemak, in al zijn vormen. ‘Bij ongemak: bel Uit De Prak!’ is onze leus.
Als er bijvoorbeeld met die regen van vorige week een stuk riolering overloopt, dan kan men ons bellen. Dan komen wij en dan fiksen wij dat. En natuurlijk doen we dat snel, razendsnel, u kunt op ons rekenen. Onze snelheid, voor Uw veiligheid. We hebben vorige week bijvoorbeeld een oudere man naar het ziekenhuis gebracht met onze ambulance-auto. Razendsnel, tegen een correct prijsje. Uiteraard vooraf te betalen, want wij zijn geen ziekenfonds. Wij zijn een privébedrijfje, dat nog moet groeien.
We zijn nu nog locaal bezig, maar we denken al nationaal. De Hema van het noodwerk, zoiets. Dat moet het worden, en dat kan het worden bij een grote crisis. We hadden van de week nog een geintje bij de weduwe Van Dijk, die had met d’r elleboog een hele pan met vet aangetikt. Pan over de vloer, grote bende. Zij had Uit De Prak gebeld, dus wij komen en wij ruimen de boel op, tegen een correct prijsje. Mevrouw Van Dijk ook even geholpen, want ze had ook vet over haar rechterbeen gekregen, dus brandwonden. Zalfje gegeven. Verband.
Dus zo doen wij dat! Maar wij kunnen niet wachten totdat die kredietcrisis doorzet, want dan kunnen wij landelijk uitgroeien. Een crisis, dat is voor het noodwerk een zegen. Dan kunnen Jan en ik in de directie gaan zitten van Nederland Uit De Prak. Dus wij zouden zeggen: regering, houd je koest, laat het vrije ondernemerschap het voortouw nemen!
1 opmerking:
Dit is weer een schitterend stukje!
Ik heb weer heerlijk zitten lachen.
Waar haal je het toch vandaan?
Een reactie posten